Stamppot en tajine

Beste volgers en lezers,

De kop is eraf in het nieuwe jaar! Voor mij en de meeste mensen een prettige gedachte en we kijken dan weer hals reikend uit naar het voorjaar. De sneeuwklokjes bloeien en ook al is het dan nog maar begin februari, we hebben de eerste mooie dagen al gehad.
Naast de ritjes op de hometrainer stapte ik vorige week op de fiets voor mijn eerste tocht in de omgeving.
Prachtig weer, weinig wind maar toch…
Het was flink trappen en na 30 kilometer vond ik het meer dan genoeg.
Langzaam weer opbouwen is het advies en daar werk ik dan ook aan.
Oefening baart kunst en in de maand mei hoop ik weer te gaan vertrekken voor een langere tocht.
Naast fietsen gaan we ook samen op stap en we zijn net terug uit het zuiden van Marokko.
We bezochten het 40 jaar geleden ook al een paar keer tijdens strandvakanties en excursies.
Zonder fietsen vlogen we naar Marrakech en van daaruit huurden we een auto. We maakten een mooie route in het zuiden.
Bergen, dalen, oase, Sahara, rivieren, de zee, strand, sneeuw, het is er allemaal. Een prachtig land en zeker geschikt om daar te gaan fietsen. We kwamen diverse bepakte rondtrekkers tegen.

Alleen op de wereld…

In gedachten zag ik mezelf al rond trappen en ploeteren om de Tizi-n-Tichka bergpas te overwinnen. Dit ligt in de Hoge Atlas in Marokko. Hij maakt deel uit van de hoofdweg N9 tussen de steden Marrakesh en Ouarzazate. De weg bereikt via tal van bochten een hoogte van 2260 meter, daarmee komt men op de hoogste bergpas in Noord-Afrika.
Er lag nu sneeuw maar dat gaf die dag geen probleem voor het verkeer.

Tizi_n’Tichka

Je kunt er ook voortreffelijk eten en daarom zet ik er een foto bij van een tajinegerecht.
Volgens mij krijgen we van dit plaatje allemaal trek.

Tajineschotel

Onderweg kwamen wij ook een groep E-Bikers tegen. Ze deden mee aan de E-Bike Desert Challenge 2020, een uitdaging met een accufiets! De oudste deelnemer was rond de 50 jaar.
Het gaat hier niet over fietspaden en vlak asfalt en volgens de verhalen ‘geweldig’ maar wel afzien.
Ik doe de link erbij dus als je zin hebt kun je jezelf al aanmelden voor 2021.

https://www.desert-challenge.com/en/

Marokko is zeker een optie om eens over na te denken.
Ongetwijfeld is er vast wel iemand die er heeft gefietst en er vol enthousiasme meer over kan vertellen. Dat plaats ik dan hier weer op mijn blog.

Zo links en rechts worden er al plannen gemaakt voor de fiets- of wandelvakantie.
Ik ben ook bezig met het uitzetten van de route en dit jaar ga ik naar Riga in Letland. Het wordt een andere route dan de tocht naar Rusland maar dat horen en zien jullie nog wel. Half mei wil ik gaan vertrekken en voor die tijd worden er nog de nodige routes gereden.
Mocht je nog niet precies weten waar de reis dit jaar naar toe zal gaan, op vrijdag 28 en zaterdag 29 februari en zondag 1 maart kun je weer genoeg inspiratie op doen in de Jaarbeurs in Utrecht. Net als voorafgaande jaren is hier weer de Fiets- en Wandelbeurs, de leukste beurs voor je actieve vakantie.
Op zaterdag en zondag sta ik weer als informant bij de Wereldfietser. Ik breng de landen, Portugal, Polen, Baltische Staten, Roemenië en de reis naar Rusland mee.
Het zijn dagen waar ik altijd enorm van kan genieten want er worden in gedachten veel kilometers gefietst, ideeën uitgewisseld en er komen veel bekende gezichten voorbij. En ook ik ga meestal met een bron van informatie naar huis.
Kortom inspiratie genoeg. Dus noteer het vast in je agenda!

www.fietsenwandelbeurs.nl/

Misschien tot dan.

Noor 

Fijne feestdagen allemaal

Beste volgers en lezers,

Het jaar 2019 ligt bijna achter ons.
Bij de meeste mensen worden de kerstwensen verstuurd en we kijken nog even terug op het afgelopen jaar.
Fietsen is echt ‘mijn ding’ maar ook samen hebben we veel genoten. Een fietsendrager achter op de auto is erg handig en zo vertrokken we in het voorjaar naar Noord Holland voor een fietstocht langs de bollenvelden.
Voor wat zon namen we het vliegtuig in April en verkenden op de vouwfiets weer een stukje van de Ecovia route in de Algarve. Het was peentjes zweten in het binnenland van Portugal. Zo gauw als je de kust verlaat dan span je meteen de kuiten aan.
In April kan dat soms al in korte broek! Dus mocht je plannen maken voor het naderende voorjaar denk dan eens aan het zuiden van Portugal. Mail me niet als het regent of koud is want ook hier is het klimaat aan het veranderen!
Daarna een bloesemtocht in de provincie Utrecht, een rit door het Brabantse landschap en er waren veel mooie dagen voor een dagtocht in de omgeving.
Nederland is prachtig, daar mogen we trots op zijn.
In het AD stond er dit jaar een artikel over de mogelijkheden voor een fietstocht op Voorne-Putten.
Fietsen en historie opsnuiven doordat er tien themaroutes zijn uitgezet. MET omschrijvingen dus in één oogopslag duidelijk waar het toe leidt. Je kunt ze downloaden bij:

Themaroutes

Ook volgden we een route via Happen en Trappen. Tijdens een beschreven route trappen kun je onderweg ergens happen en dat valt bij iedereen wel in de smaak.Ook in 2020 zijn we dat zeker weer van plan.

https://www.happenentrappen.nl/

Regelmatig trok ik er alleen op uit voor wat trainingsrondjes door Nederland en richting België.
Ik ben inmiddels gewend aan de andere manier van overnachten want zoals jullie weten heb ik geen tent meer. Vrienden op de Fiets is een prima alternatief en de gastvrijheid is geweldig. Maar ik mag ook graag in een blokhut op een camping overnachten. Daarnaast zijn er nog genoeg andere mogelijkheden, vooral wanneer je iets verder van huis gaat.
Mijn fietstocht naar Warschau was top! De natuurreservaten in Polen hebben mijn hart gestolen.
Polen is een van de weinige landen in Europa waar men zoveel verschillende ongerepte landschappen en natuurgebieden aantreft.
De meest waardevolle natuurgebieden van Polen zijn beschermd in 23 nationale parken en je treft er de meest uiteenlopende diersoorten aan. Het is toch prachtig als je midden in het bos de Wisent tegen komt, het grootste dier van Europa!
Ik gebruik al een tijdje de navigatie van Naviki en daardoor kom ik vaak op onverharde wegen.
De meeste wegen en paden liggen ver weg van de snelweg.
Maar ook al ploeterde ik soms op een zandweg, mopperde ik bij slechte wegen of werd ik lek gestoken door de muggen, het was echt genieten. ( In de zijkolom bij ‘Gefietste routes’ staat de reis in vogelvlucht beschreven)
Met een goed gevoel kijk ik dan ook terug op het afgelopen jaar.
Van de laatste reis heb de lezing bijna klaar en in het nieuwe jaar laat ik deze weer zien.
Wie weet stappen jullie straks allemaal op de fiets want het is toch een beetje de bedoeling om iedereen enthousiast te maken.
En nu is het alweer bijna eind december, het jaar is voorbij gevlogen. Ik hoop in ieder geval dat er veel mensen zijn die met tevredenheid en in goede gezondheid op 2019 terug kijken.
Het was fijn dat jullie ook dit jaar weer bij me achterop zaten en me soms een duwtje in de rug gaven bij wind tegen. En heel veel dank voor al jullie leuke reacties, tips, suggesties en andere mails.
In 2020 hou ik jullie weer op de hoogte.

Ook namens Theo wens ik al mijn volgers en lezers prettige feestdagen toe en een fijne jaarwisseling.
Heel veel gezonde kilometers in het nieuwe jaar.
Pluk de dag maar laat iets over voor morgen!

Noor

Poolse herinneringen

Hallo allemaal,

Deze week kwam ik tot de ontdekking dat ik lange tijd niets meer van me liet horen.
Door allerlei bezigheden kwam het er niet van maar geen bericht is een goed bericht.
De afgelopen maanden zijn voorbij gevlogen. Wij verbleven de maand september lange tijd in Portugal en hebben daar nog een paar tochtjes gefietst.
Het was soms te warm om iets te ondernemen maar langs de Ecovia route kun je ook wandelen en steeds meer mensen hebben dit pad ontdekt.
https://www.visitportugal.com/nl/content/ecovia-van-de-litoral
Nu ik weer thuis ben hou ik me naast een trainingsrondje ook af en toe bezig met de prachtige fietstocht naar Warschau.
Het is bijna alweer een half jaar geleden dat ik deze tocht ondernam.
Eindelijk ben ik begonnen met het verwerken van de foto’s en het maken van de lezing en het lijkt net alsof het gisteren was.
Het is een leuke bezigheid die alles weer tot leven brengt en dat betekent dubbel genieten.
Ook kijken de plannen voor volgend jaar al een beetje om de hoek. Het staat min of meer vast dat ik weer richting Polen ga fietsen maar de eindbestemming ligt in een ander land. Er zijn mogelijkheden genoeg dus de raderen draaien nog.
Nu ik over mijn voorgenomen plannen schrijf, denk ik terug aan de Engelsman Roy, die ik jaren geleden tijdens een fietstocht in de Pyreneeën tegen kwam.
(Ik schreef er een paar jaar geleden ook al eens over)
Met een rugzak en een overvolle wandelwagen trok hij te voet rond in Europa en hield notities bij van de gastvrijheid onderweg.
Heel vaak werd hij door mensen binnen gevraagd om te komen eten, slapen of douchen of gewoon voor de gezelligheid. Zo passeerde hij al vele landen en in zijn top tien stond Polen op nummer één.
Roy was een zeer sympathieke man en ook ik was zeer onder de indruk van zijn persoonlijkheid.
Tijdens onze ontmoeting stelde hij voor om koffie te gaan zetten. We hadden genoeg gespreksstof en ik had geen haast om verder te gaan.
Langs de kant van de weg werd de wandelwagen uitgeladen en al zijn bezittingen lagen en stonden om ons heen.
Hij stak zijn spiritusbrander aan, haalde een fles water tevoorschijn en goot dit in een zwart geblakerd pannetje.
Net als thuis werd het water opgegoten in een filterzakje en na een stijf kwartiertje stonden er twee dampende koppen koffie klaar.
Omdat hij mij een beetje wilde verwennen deed hij er ook nog wat slagroom in, die al ver over de datum was. Dat kon ook niet anders want het was iedere dag 30 graden C. Maar dat mocht de pret niet drukken.
Terwijl ik probeerde om van zijn ‘verwennerij’ te genieten, luisterde ik naar zijn verhalen.
Roy was al meer dan drie jaar onderweg en vertelde met veel enthousiasme over zijn ontmoetingen met de plaatselijke bevolking.
Uit een zijtas pakte hij een notitieblokje en liet zijn bevindingen lezen.
Oost-Europa stond hoog genoteerd en de zuidelijke landen kregen een mager zesje. Nederland mocht zich door een zeven toch redelijk gastvrij noemen!
Ik kreeg ook nog een kijkje in zijn ‘schatkist’. In een doos zaten verzamelingen die hij in de loop van de jaren, onderweg had gevonden.
Dit varieerde van gedroogde insecten en kikkers tot stenen en sieraden. Wat een bijzondere man!
Na een paar uur ben ik verder gegaan en dacht nog vaak terug aan zijn manier van rondreizen.
Daarom is het zo leuk dat ik nu weer over deze herinnering kan schrijven.
Polen is een fijn land en na een aantal tochten weet ik nu ook dat je er prima kunt rondtrekken.
Er is nog zoveel te zien en kilometers genoeg om te ontdekken.
De wegen zijn goed en vooral de natuurparken zijn bijzonder mooi. Ik doe er een link voor jullie bij.
https://nl.wikipedia.org/wiki/Lijst_van_nationale_parken_in_Polen
Niet alleen de natuur is er mooi, er is genoeg cultuur, de prijzen zijn er redelijk, je kunt er lekker eten en de gastvrijheid is geweldig.
Het duurt nog wel even voordat het volgend jaar mei is maar ik heb nu al zin om te vertrekken.
Ik hou jullie op de hoogte.

Koffiepauze

Knooppunten en Abdijkaas

Hallo allemaal,

De periode na mijn langere fietstocht noem ik meestal ‘komkommertijd’. Er gebeurt dan niet veel en ik geniet nog na van mijn afgelopen reis. Bijna dagelijks denk ik er nog aan terug.
Polen is echt een fantastisch fietsland en ik ben helemaal weg van de natuurparken. Wat heb ik daar genoten!
Nooit gedacht dat ik off-road zo geweldig zou vinden.
Hier in Nederland maakte ik deze zomer verschillende korte en wat langere tochten. Soms samen met Theo maar we hielden het wel bij de fietspaden en soms de knooppuntenroutes die daar langs liggen.
Ik zet een paar ritten op papier voor jullie.
Als lid van de NCRV kon je een fietsroute downloaden, plus een museumbezoek EN ergens lunchen onderweg. Dat leek ons wel iets en we kozen voor de Brabant Baronie en Markiezaatstreek.
We hoefden niet al te ver van huis.

Hierbij de knooppunten : 16 – 17 – 84 – 1 – 81 – 30 – 37 – 36 – 35 – 22 – 52 – 21 – 32 – 78 – 76 – 75 – 15
A = Wouwse Plantage/ B= Hemelvaartkerk/ C= Kalmhoutse Heide/ D= Kerk Hoogerheid/ E= Museum Markiezenhof/ F= Sint Gertrudiskerk/ G= Lourdes

Het was een route van ongeveer 40 kilometer die werd omschreven als historisch en indrukwekkend. Onze auto parkeerden we op de carpoolplaats in Heerle en daarna stapten we op de fiets.

Fietsen en genieten

We passeerden de Wouwse Plantage, zagen gesloten kerken, prachtige heidevelden en het landschap van de Brabantse Wal. Soms ontbrak er weleens een knooppunt en daar werd Theo dan niet vrolijk van. Maar ach…het was mooi weer en de lunch in Bergen op Zoom maakte het allemaal weer goed.
Ook het museumbezoek aan de Markiezenhof was echt de moeite waard en als we er op terug kijken was het een interessante dag.
Het was gelukkig niet zo warm, het zweetbandje kon thuis blijven.
Met behulp van de knooppunten kun je veel routes in elkaar zetten en we weten allemaal dat ons mooie landje genoeg heeft te bieden.
https://www.fietsnetwerk.nl/knooppuntenroute/

Martktplein in Bergen op Zoom

Ook maakte ik nog een tocht richting Almere en sliep onderweg langs de rivier de Meije, bij Vrienden op de Fiets. Dit ligt tussen de Oude Rijn bij Zwammerdam en de Nieuwkoopse plassen. Langs het water ligt het kleine gelijknamige lintdorp de Meije.
Je komt er Pietje Potlood (watertoren) tegen en het landschap is prachtig. En ook weer zo dicht bij huis….
Ik heb nu al een aantal keren geslapen bij Vrienden op de Fiets en dat is zeker aan te bevelen. Als lid krijg je een vrij dik boekje waar veel adressen in staan. Vooral de kontakten zijn fijn en er staat naast een bed ook iedere ochtend een lekker ontbijtje voor je klaar.
Het viel me wel op dat het in de vakantieperiode soms lastig is om een adres te vinden.
Interesse? https://www.vriendenopdefiets.nl/nl

Buurtschap de Meije

Afgelopen week stond er een ritje gepland richting België, met als eindpunt de Abdij van Postel in de gemeente Mol.
Dit ligt diep in de Kempen, tussen bossen en velden. Net zoals Scherpenheuvel stond deze ook al een tijdje op mijn favoriete lijstje.
Abdijen boeien mij op de één of andere manier en het terras wat er vaak ook aanwezig is, is tevens een leuk eindpunt en ontmoetingsplek.
Richting Postel werd een tocht van twee dagen met uiteraard een overnachting onderweg. Dit keer niet bij een gastadres want ik wilde weer eens wat anders. Na wat vooronderzoek op internet kwam ik ook de mogelijkheid tegen om in het hooi te slapen. In gedachten zag ik mezelf al in een boerenschuur, met een knapzak, via een ladder naar boven gaan. Daar had mijn opa vroeger ook het hooi liggen en als kind kroop ik er weleens in weg.
Jammer genoeg had deze overnachting niets te maken met een boerenschuur. De eigenaar had een toercaravan van binnen gestript en daarna gevuld met hooi!! Wat een idee!
Helaas geen jeugdsentiment maar misschien wel een idee voor iemand met een oude caravan?
Ook kwamen er pipowagens voorbij op het beeldscherm, maar deze waren al bezet dus uiteindelijk koos ik toch maar voor de trekkershut op de Menmoerhoeve in Etten Leur. Een prima keuze en er was ook nog stromend water aanwezig. Voor de douche en het toilet was ik aangewezen op het sanitair van de camping.
Met het gemak van een bed maar toch een beetje kamperen! De aantrekkingskracht is er nog steeds.

Het gevoel van kamperen…..

Het waren warme dagen en ik was blij dat de uitgezette route van mijn navigatie veelal door de bossen liep.
Ik reed een stuk van Gogh- en Enclaveroute en passeerde naast veel wielrenners ook verschillende kapelletjes.
Op een bankje bij Huberteskapel in Strijbeek hield ik koffiepauze en keek nog wat rond in de kapel.
Mijn oog viel direct op twee boeken, die niets met religie te maken hadden. Het waren zomaar een paar boeken, ook wel zwerfboeken genoemd, die hier zijn neergelegd om meegenomen te worden.

Bookcrossing

We hebben het nu over “Bookcrossing”.
Ik ben al jaren lid van deze organisatie en leg soms ook weleens een boek ergens neer. Af en toe krijg ik een reactie van iemand die het boek heeft gelezen of geeft aan dat het boek is gevonden. https://www.bookcrossing.nl/

Met mijn nieuwe aanwinst fietste ik verder richting Postel.
Langs Chaam, door Baarle Nassau( daar ligt tegenwoordig een nieuwe ringweg omheen voor de automobilisten) en Weelde.
En uiteindelijk trapte ik bij Arendonk nog aardig wat kilometers weg langs het Dessel Schoten kanaal. Tussen de bomen stonden al veel paddenstoelen, de herfst duurt niet lang meer. Maar in het kanaal zwom een eend met kleine pulletjes dus we krijgen vast een mooie nazomer.
Na het kanaal sloeg ik linksaf en reed langs de Reuselse Moeren. Een natuurgebied dat grenst aan België. Je kunt er ook wandelroutes maken en ik zag dat deze op internet zijn te vinden.
En toen zat de route er op. Voorbij de Abdij zat Theo al op het terras te wachten. Zoals vele andere keren kwam hij met de auto en de fietsendrager naar mijn eindbestemming toe.
De dorst werd gelest en we genoten nog van een fijne middag in de omgeving van de Abdij.
Deze plek wordt dagelijks door pelgrims en dagjesmensen bezocht. Er is genoeg te zien in de omgeving. Naast een rondleiding in de abdij zijn er ook wandelingen uitgezet in de nabijgelegen bossen.
In de kruidentuin worden veel soorten kruiden gekweekt  o.a. voor de ginseng-productie. Ook worden er abdijprodukten verkocht, zoals abdijbrood, lekkere kaas en ham. Het Postel bier, dat overigens erg lekker smaakt wordt ergens anders gebrouwen.
Kortom een plek waar je een mooie dag door kunt brengen.

Abdij van Postel

Via Monastica naar Santiago de Compostella

Een fijne nazomer allemaal!

Noor

 

Mooie dagen in Warschau

Hallo allemaal,

De gehele fietstocht was al geweldig en toen kwam Warschau. Werkelijk de kers op de taart! Wat hebben we genoten in deze prachtige stad aan de Wisla. Ontelbare kerken, museums, historie, lekker eten en vooral gastvrije mensen. Het was echt een schot in de roos en zeker een aanrader. Ook Theo was diep onder de indruk van deze mooie stad.
Ons hotel lag net buiten het historische centrum dus het was maar een klein stukje wandelen.
De fiets bleef staan, die mocht uitrusten. En ook de auto is tijdens ons verblijf niet gebruikt.
We liepen kilometers elke dag want er is zo veel te zien en kwamen ogen te kort.
Ik had er al veel over gelezen maar dat de binnenstad zo groot was, daar had ik geen idee van.
Het toeristenseizoen was nog niet begonnen dus ook met de drukte viel het wel mee.
Warschau is bijzonder voetganger/fietsvriendelijk en er liggen kilometers paden door en om de stad.
Als voetganger moet je wel op je tellen passen want voor je het weet rijdt een snelle fietsmalloot de vouwen uit je broek.
Je kunt overal fietsen huren en de segway step is erg populair. Deze laatste mag je ter plekke laten staan als de stroom op is. Het is en blijft een vreemd gezicht om ergens midden op een fietspad een verlaten step te zien staan.
De verhuurder zoekt ze tegen de avond weer op, via een track systeem.
Om iets meer over Warschau te weten te komen zijn we een middag met een gids op stap gegaan. Hij vertelde veel over het verleden, vooral de oorlogen en de verwoesting van de stad en dan zie je alles weer eens door een andere bril. Zeker iets om ook eens bij stil te staan.
Kortom, het was een onvergetelijke reis. Ik heb een aantal foto’s toegevoegd zodat jullie een indruk krijgen van de stad. Maar misschien komt het bekend voor.

Na een paar dagen zijn we weer terug gereden naar Nederland. Vanwege de afstand werd de rit in tweeën gesplitst en dat beviel ons prima.
Nu genieten we na van de reis, alle fietsbelevenissen en het avontuur. Dat laatste was het zeker want het kwam nog niet eerder voor dat ik zo vaak buiten de gebaande paden reed.
De fiets heeft al een onderhoudsbeurt gehad, dat was wel nodig. Alles is weer spik en span en staat klaar om op te stappen. Een korte rit of een langere, de afstand maakt niet uit.

Het gaat uiteindelijk om het plezier!

Ik wens jullie dan ook een fijne vakantie toe en een mooie zomer.

En nogmaals bedankt voor al jullie reacties, mails en tips tijdens mijn fietstocht! Echt fijn. 

 

Deze slideshow heeft JavaScript nodig.

Warschau

De rit zit er op lieve mensen…en ook Theo is net gearriveerd.
Wat heb ik genoten van de fietstocht!
Nu nog een paar dagen de stad en omgeving verkennen.

Aankomst hotel in Warschau

Omdat het bord ‘Warschau’ ontbrak, deze keer de Poolse vlag. In top!

 

Muggenplaag

Beste allemaal,

Als ik Woclawek verlaat, kijk ik voor de brug over de Wisla nog een keer achterom.
Dit leek me eerst geen mooie stad maar daar denk ik nu anders over.
Onbekend maakt onbemind, toch?

Woclaweck

Na de rivier moet ik op de pedalen want de omgeving is heuvelachtig. De klimmetjes varieren van 6% tot wel 10%.

Via Sobowo rij ik verder en passeer allerlei wegen met mooie natuur en vanzelfsprekend ook weer een zandweg.
Je verwacht het niet maar je kunt er ook je vuinis dumpen. Autobanden, wasmachines, een kinderzitje….. Hierdoor denk ik aan een paar dagen geleden. Bij de plek van mijn sanitaire stop lag een tas vol met gevulde jampotten marmelade, augurken en tomatensap. Het was blijkbaar geen goed recept! Dus wat doe je dan..je maakt ze niet leeg maar lozen!
Verderop werkt men aan weer aan de nieuwe oogst. Plukkers zijn druk bezig in de velden met aardbeien. O, wat ruikt dat lekker.

Goed recept voor aardbeienjam gevraagd

Rond de middag verschijnen er veel onweersbeestjes en ook de muggen zijn op jacht. Ze zijn erg wanhopig want ze steken dwars door mijn fietsbroek heen.
Er komt onweer en regen dus bijtijds naar mijn onderdak in Plock.
Net voor deze stad volg ik het pad langs de Wisla. Ik zie het kasteel en de kathedraal hoog boven me liggen, dus dat betekent klimmen.
Langs de Wisla is een soort van pier aangelegd en er komen restaurantjes.
Het duurt nog wel even voordat het klaar is.
De lucht is nog niet donker en ik besluit meteen maar een toeristische route te volgen door de stad. Historische gebouwen, gezellige straten en terrasjes.
En wat die bui betreft…die kwam met veel regen, pas in de nacht.

Plock, de vergeten stad van Polen

Als ik de andere dag weer op de fiets stap ruikt het lekker fris buiten.
Door de onjuiste uitleg van de hoteleigenaar ( wist t beter dan Google ) rij ik via, via met een omweg EN een blubberpad naar de brug over de Wisla.

Brug over de Wisla

Al die sluipweggetjes zitten zoiezo al met kuilen en nu staan deze vol door de regen van afgelopen nacht. Mijn kameraad moet nodig in bad.
Na de drukte op de brug volg ik de 562 en sla dan af naar een dijk die onder langs de Wisla loopt. Voornamelijk voor fietsers en plaatselijk verkeer. Ik vergelijk het een beetje met de Zeedijk in Hellevoetsluis, alleen is dit wel wat langer. 25 kilometer rust en ruimte! Er staat prachtig bloeiend onkruid langs de dijk. Wat een soorten en kleuren.

Langs de dijk

Ik had me voorgenomen om boven op de dijk koffie te drinken. Met uitzicht over de rivier…maar die vlieger ging niet op.
Door de vele bomen is er geen water te bekennen.
Na 10 km asfalt gaat het pad over in onregelmatig ongeasfalteerd. Het was ook te mooi om waar te zijn, maar ik ben er inmiddels aan gewend.
Rechts van de rivier wordt gewerkt op het land. Ik zie courgetteplanten, tarwe, mais, aardbeienvelden en boomkwekerijen.

Vruchtbare grond

Maar aan de Wisla dijk komt een eind en ik passeer een aanduidingsbord met ‘Warsawa’ nog 70 km. Daar krijg ik dan altijd vleugels van.

Ik sla af naar de Droga Wodjewodska, alleen voor de naam doe ik t al. En passeer rivier Bzura bij Kamion.
Dan ontmoet ik fietser Chris uit Oostenrijk. Hij kijkt wel waar de wind vandaan komt maar wil nog wel naar Ukraine en Slovenie. De meeste fietsers zwaaien alleen maar, Chris houdt wel van een praatje.

Chris de wereldreiziger

Ik hoef niet ver meer. Mijn reis is bijna ten einde en voor vandaag nog maar 4 kilometer naar het plaatsje Gorki. Ik heb een kamer bij een mevrouw voor de nacht.
Ze woont aan de rand van het Kampinoski reservaat.
Een warm onthaal en ook hier wordt direct koffie gezet. Er is alleen 1 groot nadeel in en om het huis.
Muggen…heel veel muggen. Om gek van te worden. De eigenaresse is werkelijk lek gestoken en hierdoor zeer gestressed. Alle deuren en ramen staan open en horren ontbreken!!!
Ze houdt van veel frisse lucht en een weids uitzicht.
En volgens haar is dit nog niet eerder voorgekomen.
Er wordt gesmeerd met Deet, gekookt en gegeten en verder blijf ik binnen.
Vanuit mijn slaapkamerraam is het uitzicht fenomenaal.

Uitzicht Kampinoski park

Er lopen herten en er komen ook elanden voor. Alleen de muggen zitten aan het behang geplakt voordat ik ga slapen.
Op advies van Baisja ( zo heet de gastvrouw) bezoek ik de volgende dag de prachtige 16e eeuwse weerkerk in Brochow.
Het is de plek waar de Poolse componist Frederik Chopin is gedoopt.
Een hoogtepunt dus, en als ik arriveer staat er een buslading te wachten.
Een dame vertelt in het Pools over de geschiedenis en laat zien dat Chopin hier echt is gedoopt.

Mijn bezoek is kort want ik wil verder door het Kampinoski park. Vooral omdat ik graag een eland wil fotograferen.
Het begint bij Wilcze Tutowskie. Vroeger reed er een trein door het reservaat maar die is opgeheven. De rails liggen er nog wel.
Een mens moet wel heel wat over hebben voor een eland want het ziet overal zwart van de muggen. Het is bijna niet te doen.
Daarbij 6 km afgewisseld lopen en fietsen over een pad dat herten en elanden hebben omgeploegd!!

Het is wel bijzonder mooi in het reservaat. Prachtige kleuren.

Kortom, ik ben flink gestoken maar niet voor niets. Ik heb een prachtig plaatje vast gelegd in het reservaat.

Uiteindelijk verlaat ik de muggenkolonie en slaak een zucht van verlichting. Dat was heftig!

Een stuk verder houdt een Poolse dame me staande en spreekt me in het Nederlands aan.
“Ben je door het bos gefietst? Dat ging toch zeker bijna niet?”.
“Nee, dat doe ik geen tweede keer”.
Dan zegt ze:” Ik dacht al….dat is vast een Hollander!!!”
Lachend kijk ik haar aan.
Ze vertelt dat ze 3 jaar in Nederland heeft gewerkt en van de opbrengst nu een grote lap grond heeft gekocht. En daar wordt een huis gebouwd. Vol trots wijst ze naar het stuk grond aan de overzijde van de weg.
Ook werkt ze als gids in Warschau en dat komt goed van pas.
Met haar nummer op zak vervolg ik de route en hou de normale weg aan.
Opnieuw passeer ik een brug over de Wisla en eindig dan vandaag in Nowi Dwor Mazowiecki.

Morgen nog ongeveer 40 kilometer trappen en dan ben ik op mijn eindbestemming in Warschau.
Er staat dan 660 op de teller in Polen.
Maar het belangrijkste is dat mijn conditie weer in vorm is en er geen klachten meer zijn. Daar ben ik heel erg blij om.
En natuurlijk jullie, lieve volgers en lezers..
Wat fijn dat jullie achterop mee fietsen. Morgen de banden weer eens extra oppompen!

De kleintjes willen ook groot zijn

Ook Theo is uit Nederland vertrokken en morgen zien we elkaar.
En dit weekend komt ook de traditionele foto bij de stad Warschau.

Een zonnige fietsgroet van Noor

Zomer in Polen

Wat gaan de dagen toch snel voorbij. Er is zoveel te zien, te fietsen, te genieten. Ik ben nu aan mijn laatste week bezig en Warschau is niet ver meer.
Eerst nog even terug blikken op de afgelopen dagen.
Afgelopen zondag was het 1e Pinksterdag.( 2e kennen ze hier niet) In Lobzenica passeer ik het Sanctuarium Klosztorna waar het erg druk is. Ik val wel op tussen al die mensen in hun nette kloffie.
In de berm luister ik een tijdje naar het kerkkoor en de indrukwekkende, onverstaanbare woorden van de dienst. Het is echt feest. Die dag klinkt er overal muziek bij een kerk. De wind neemt het geluid nog vaak kilometers mee.

1e pinksterdag

Er komt iets meer asfalt en dus ook meer verkeer. Mijn navigatie zoekt gelukkig rustige wegen maar het blijft iedere keer een verrassing.
De omgeving verandert, meer fruitbomen met harde knalapparaten om de vogels uit de kersenbomen te verjagen. ( en dat op zondag!!)
En uitgestrekte velden net als in Nederland. Ook hier ontsieren windmolens het landschap. Hier en daar een ooievaar maar niet zo veel als jaren geleden, tijdens de reis naar Rusland.
In de omgeving van Debno en Dziunin passeer ik het bord van de R 1.
Ik heb deze route niet gevolgd maar je kunt met een routeboekje naar Sint Petersburg fietsen. Hier komen meer fietsers langs want zelfs de kleinste kinderen roepen ” bye bye”.

Met de wind in mijn rug vervolg ik de weg. De laatste 15 km richting Naklo is zo goed als vlak en ik zoef over het asfalt. Het lijkt wel een tapijtje.
Na de middag passeer ik veel fietsers en wielrenners. De kerk is uit en iedereen geniet van deze mooie dag.
Ik eindig de dag in een hotel in Naklo nad Notecia.

Station van Naklo

De rode loper is al uitgelegd en de fiets mag in de lobby staan. Wel een contrast op die glimmende zwarte marmeren vloer!

Een rode loper voor de Koga

De volgende dag rij ik een klein stukje drukke weg maar schiet direct al weer een zandweg in. Kikkers kwaken in een nabije plas. Af en toe maak ik een sliding in het rulle zand maar kan nog net in het zadel blijven zitten. Het pad eindigt bij een mesthoop en ik hobbel daarna verder door een maisveld.

Improvisatie

Bij dorpje weltevree komt er weer een klinkerpad en ik denk meteen aan het lied ‘ het dorp’ van Wim Sonneveld. Ik maak een ‘praatje’ bij de dame van de skleb in Sicienko, want erg druk heeft ze het niet. Naast gevulde koeken geeft ze me nog een paar augurken mee en zwaait me na.

Voor de lekkere trek..

Na alle kleine dorpen en steden komt er nu een grote stad aan. Bydgoszcz.
Ik voel er weinig voor om er doorheen te fietsen en kan kiezen uit 3 opties.
Ik ga voor de 244, via Mochle, Bozenkowo, en eindig bij de drukke 5 die naar Bydgoszcz loopt.
Mijn dag eindigt bij een western hotel zeg maar dorpje- langs een drukke snelweg.
Countrymuziek, tequila, steak en Poolse bediening.
Ik dacht even in het wilde westen te zijn beland. Dat is leuk! Mocht je ooit hier in de buurt zijn, het ligt in Osielsko, langs de drukke, doorgaande weg van Bydgoszcz naar Torun.

Geen Poolse keuken

Dinsdag ben ik al vroeg uit de veren want het wordt tropisch die dag.
Eerst richting een buitenwijk van Bydgozcz. Links, rechts, en vooral opletten! Net voor de brug over de Wisla drink ik mezelf eerst moed in met koffie. Al dat verkeer!
Tegenover me zitten een paar schaars geklede heren in de schaduw. Ze zijn al aan een ‘dagschotel’ begonnen en als ik wil fotograferen dan wordt dat niet toegestaan.En dan ook nog boos kijken..ik snap er niks van!
Met mijn blik op oneindig trap ik stevig door over de brug en daarna sla ik af naar rustiger vaarwater.

Voetgangers

Die dag ben ik erg in trek bij alles wat vliegt en zoemt. Bij 32 graden en flink actief gaat een mens toch anders ruiken. De hitte is killing.
De teerlaag op het asfalt smelt overal en men is druk bezig om er grit over heen te strooien. Ik denk maar niet te veel na, drink veel, hou vaker pauze en rij uiteindelijk aan het einde van de dag Torun binnen.
Deze stad stond ook al een tijdje op mijn verlanglijstje. Mijn onderkomen voor de nacht ligt midden in het historische centrum, dus alles kan te voet worden gedaan. Maar..het is fietsvriendelijk en fietspaden genoeg.

Torun is de stad van Nicolaas Copernicus heeft tig kerken, monumenten en veel andere bezienswaardigheden.

Prachtig, ik heb er uren gewandeld en enorm genoten.
Jammer genoeg slecht geslapen want de plaatselijke bevolking zakt graag lekker door. En de temperatuur wilde niet erg zakken afgelopen nacht.
Dus vanmorgen was ik al vroeg uit de veren.
Er wordt geschranst bij het ontbijtbuffet en het is al druk om 7.00 uur. Het wordt weer een warme dag en daar kun je beter rekening mee houden.
Om half 8 zit ik in het zadel met een extra blij gevoel. Vandaag ga ik naar Ciechocinek en daarna richting Wloclawek. Ciechocinek schijnt heel bijzonder te zijn.
Bij Brzozo beginnen de bossen en dat is wel prettig met deze hoge temperatuur. Het rijdt prettig en rond koffietijd fiets ik Ciechocinek binnen.

Zilte zeelucht

Hier vinden we gradeertorens met houten muren met een lengte van in totaal 1740 meter. De torens worden gevoed door een bron die pekel levert met een zoutgehaltevan 5,8%. Door de gezonde ‘ zeelucht’ worden de gradeertorens vooral bezocht door bezoekers van het nabijgelegen kuuroord.
Het is ook een vrolijke stad. Overal bloemen en een overvloed aan eet- en drink gelegenheden. Parken, bezienswaardigheden.
Echt een aanrader!

Zomer….

Via Niezawa verder op het fietspad . Af en toe schaduw want de hoge temperatuur hakt er in.
Om half 12 is het al 31 graden. De rivier Wisla ligt aan mijn linkerkant en het uitzicht is mooi. De kleur is minder want anders zou ik graag even een duik nemen. Het is wel een brede rivier en op verschillende plaatsen kun je met een pontje over varen.

Regelmatig spreek ik een fles water van mijn voorraad aan. Ik heb er genoeg in mijn tas zitten en dat is hard nodig. Eten, drinken, veel pauzeren, schaduw zoeken en fietsen! Zo verloopt de dag en eindig ik in Wloclawek aan de Wisla.
In een nostalgische omgeving hou ik mijn gemak vanavond, eens goed slapen en morgen weer fris en fruitig verder te gaan.

Wloclawek

Nog een paar dagen te gaan en dan zit de reis er op. Theo komt zondag naar Warschau en als het allemaal verloopt zoals het hoort, dan ben ik daar ook.
Morgen fiets ik richting Plock.

Wat een super-reis!

Met een zeer zonnige groet van Noor

Gastvrijheid in Polen

Beste volgers en lezers,

Er liggen al weer een paar dagen achter me na dat ik de grens ben gepasseerd.
Polen is een fijn land,de bevolking is erg gastvrij en de keuken is top!
Dat wist ik al wel maar nu ik ook bij mensen eet en overnacht beleef ik het veel intenser.
Ik geniet enorm! Het is echt fijn om aan het einde van de dag in een bed te slapen want dat doet me goed.

Na de grensovergang bij Mescherin direct aan de overzijde zloty’s uit de muur getrokken. Daarna op zoek gegaan naar Krysny Las. Het kromme bomen bos.
Ik verheugde me er enorm op en het was ook zeer bijzonder. Hoe ze zo groeien is een raadsel en de geleerden zijn er nog niet uit

Krysny Las

De rit verliep langzaam want het was erg warm. Mijn routeplanner zocht nog een zandbak op en toen moest ik even denken aan El Rocio, in Andalusie. Wat een hitte.
Tijd om de kaart er eens bij te nemen en asfalt te zoeken en ook Google Maps raadplegen. Dat was geen probleem.
Via Dolgie en Ryszawko eindigde de dag in Obryta bij Florentyna. Het gebak stond al klaar en s’avonds aanschuiven voor de stevige Poolse pot. ‘Golabki’, Poolse gevulde koolrolletjes met een halve kilo gekookte aardappels en sla. Wat een hoeveelheden!! ” Je kunt het wel hebben”, zou mijn tante zeggen.
De volgende ochtend roereieren en een buffet. Afijn kijk zelf maar.

Wat een verwennerij

En ik kreeg voor de middag ook nog gevulde pannenkoeken met kaas mee..
Laten we maar weer gaan fietsen.

Langs kleine gehuchten, waar altijd wel een winkel ( skleb) is te vinden, ging ik verder.
Dolice en Stawin, voor mij ook eerst onbekende namen.
Ongeasfalteerde wegen eindigen meestal bij een paar huizen met een kerk en vaak sla ik juist daar rechts- of linksaf. Naast boerderijen ook veel blokkendozen zonder enige kleur of huizen die juist zeer uitbundig in de verf zijn gezet.

Mooi groen…

Overal wonen mensen die vriendelijk “dobre” zeggen en vaak een praatje aan willen knopen. Het boekje Pools kwam ook al van pas. Een Poolse dame maakte zelfs al een diepe buiging! En ook Google translate is fantastisch. Net als in Rusland, werkelijk echte gesprekken. Geweldig is dat.

Die avond reed ik naar de camping in Drawno. Ik had voor de zekerheid een cabine gereserveerd, maar druk was het niet. Voor 9 euro kreeg ik een sleutel van mijn onderkomen voor de nacht. Een boshut die zijn beste tijd wel had gehad. Zonder enig comfort en voorzien van genoeg kieren en gaten voor de frisse lucht. Niet alleen in het bos gebruik ik Deet maar hier nu ook!
Mijn slaapzak kwam weer goed van pas.
Ook werd ik nog verrast met een onweersbui en veel regen. Niet mijn favoriet maar het viel gelukkig mee.
Geen Poolse verwennerijen maar een beetje afzien en zeker een avontuur!

Genoeg te huur…

Van de eigenaar kreeg ik de volgende dag het advies over de route en dat was fijn. Ook offline kaarten gedownload want GPS is hier blijkbaar een probleem. Zeer veel bospaden en onverhard maar prachtige natuur, vooral in het bos bij Nowa Korytnica. Veel bloeiende lupinen en allerlei gekleurd onkruid. Kleine stroompjes, soms een verscholen meer en heel belangrijk .. veel banken en overdekte picknickplaatsen.

Rust, ruimte en vrijheid

En overal leuke ontmoetingen. In Zdbowo kwam ik langs de glasblazer en de tuin staat en hangt er vol mee. In Nakielno maakte men zich gereed voor een trouwerij. Zomaar een greep uit een dag.

Pools glas te koop

Onderweg nog gezelschap van een Pools jongetje van 6 jaar. Hij fietste een stuk met me mee en ratelde aan een stuk door. Naar school hoefde hij niet, misschien vakantie?? Ik kon er geen touw aan vast knopen.

Dobre..

Tegen de avond reed ik het terrein op van de agrotourystika in de buurt van Walcz. Weer iets anders maar een goed adres voor de nacht. Het mooie servies kwam op tafel en er werd lekker gekookt.

Vandaag vertrok ik richting Zlotow en dat werd een lange dag. Vnl. omdat er voor de fiets weer geen doorgaande weg lag. Naviki weet er wel raad mee en bracht mij door verschillende natuurreservaten. Oa. Rezerwat Przyrody Dolina Rurzycy. Volgens mij leven er geen beren. Soms eindigde het pad in een open weiland waar bloemen bloeien, honderden vlinders om me heen vliegen en het gonst van de bijen. Libellen stijgen als helicopters op uit het niets en ik hoor de koekoek op de achtergrond.

Horen jullie de bijen zoemen?

Af en toe een klein dorpje waarvan je anders niet eens weet dat het bestaat. Lieve lezers wat is het toch mooi!

En dan zit ik met mijn thermos en lunchpakketje ergens te genieten… Wow!

Nog even en dan..

Totaal 60 km gefietst vandaag en daar deed ik de gehele dag over.
Ik ben nu in een hotel in Zlotow en de disco in het restaurant draait wilde Poolse nummers. Even schakelen.
Het is feest want een meisje is 17 jaar geworden. Eerst nog even een stevige hap naar binnen werken en dan de beentjes van de vloer.
Of toch maar niet…
Vooral lekker slapen en dan morgen richting Naklo nad Notecia.

Fijne Pinksterdagen allemaal.

Voor iedereen een stukje verjaardagstaart.

Ook deze reis heb ik een Dazer in mijn tas. Dit apparaat verjaagd honden en hoe!! Een keffer met iets te veel tanden kwam ergens op mijn pad.
Slechts 1 druk op de knop van de Dazer en de hond ging er als een haas vandoor.

Zeer grappig want meestal blijven ze met de bek vol tanden staan! Die ervaring heb ik al uit Roemenie. De hoge geluidstoon schijnt zeer irritant te zijn, alleen wij horen dat niet.

Foto’s fietsen naar Polen

Schloss BoitzenbergPrachtig landschap

Buurtsuper

Rivier Oder.

De brug is net zichtbaar.